Inbreng tijdens de PS-vergadering van 21-6-2013 bij het debat over de Voorjaarsnota 2013

Voorzitter,

Ik zou veel woorden kunnen wijden aan de voorliggende voorjaarsnota 2013, maar ik zal mij hier beperken tot de zogenaamde 'boeggolf'.

Voorzitter, op het moment dat ik dit schreef speelde op radio 'Smoke get in your eyes' van The Platters.

Toepasselijker kon het niet zijn, ik was bezig met de boeggolf. Misschien was het geen rook, maar zand.

Naar aanleiding van de najaarsnota 2012 en de eerste wijziging van de begroting 2013 schrijft het college van GS:
'Wij hebben geconstateerd dat ieder jaar een spreekwoordelijke 'boeggolf' van ruim € 40 miljoen wordt overgeheveld naar volgende jaren omdat plannen niet tot uitvoering komen. Deze middelen zijn onlosmakelijk verbonden met de ambities die wij hebben. Door in- en externe oorzaken is het niet mogelijk alle ambities binnen het gedachte tijdpad te realiseren. Wij willen de tot en met 2012 via de algemene reserve overgeboekte kredieten naar volgende jaren van € 42 miljoen ook binnen de algemene reserve houden. Onze ambities moeten in eerste instantie gedekt worden binnen de budgetten 2013 tot en met 2015. Indien in de komende jaren blijkt dat deze budgetten ontoereikend zijn, dan kan zo nodig via de prioriteitstelling de algemene reserve aangesproken worden.'

Op het moment dat het besluit genomen werd, is het waarschijnlijk een ieder duidelijk geweest.

De twijfel is pas achteraf ingetreden, zoals mogelijk blijkt uit vragen tijdens de afgelopen Statenvergadering en een voor deze vergadering door D66 ingediend amendement met de titel 'Herstelplan boeggolf'.

Middelen met onlosmakelijk verbonden ambities worden na overboeking aan het einde van het jaar binnen de algemene reserve gehouden. De ambities moet dan gedekt worden binnen de budgetten van de komende jaren. Blijken deze niet toereikend, dan kan zo nodig de algemene reserve worden aangesproken.

In het verleden gevoteerde bedragen voor programma's waar deze Staten toe besloten, worden teruggedraaid.

Maar toch niet helemaal. In principe gaan die programma's gewoon door, maar worden ze uit lopende budgetten voldaan. Dat heeft wel tot gevolg dat er minder vrijheid zit in de besteding van die lopende budgetten.

De oude programma's verschijnen na verloop van tijd gewoon weer ten tonele. Dan mag er afgerekend worden uit de lopende gelden.

Zou er nu een echte keuzevrijheid ten aanzien van die programma's liggen bij de Staten, dan zou je zoiets nog kunnen billijken. Maar die keuzevrijheid ligt er dus niet. De gelden zijn eigenlijk niet vrij besteedbaar er ligt een claim op, er ligt een bestemming op.

Laten we nu terugkeren waar het hier om gaat.

Wij spreken hier over de algemene reserve:

Dat zijn bedragen die door een bedrijf apart worden gehouden om; onverwachte kosten, lasten of eventuele verliezen te kunnen dekken, zonder het bedrijf ongezond te maken.

Onder algemene reserves vallen de vrije uitkeerbare reserves. Voor deze reserves bestaat dus geen verplichting op grond van de wet of statuten om deze aan te houden.

U hoort het al aan de terminologie, deze is afkomstig uit de toepassing van de algemene reserve in het bedrijfsleven.

Maar ook in de literatuur over de reserves in het kader van het Besluit Begroting en Verantwoording (BBV) wordt het onderscheid gemaakt naar de algemene reserve en de bestemmingsreserves. In de BBV heeft de algemene reserves een algemeen karakter en is vrij aanwendbaar.

De algemene reserve is het vrij besteedbare eigen vermogen. Deze reserve heeft als belangrijkste functie het vormen van een buffer voor financiële tegenvallers. Tekorten en overschotten op de jaarrekening komen ten laste respectievelijk ten gunste van de algemene reserve.

Ik hoor de gedeputeerde al zeggen: "de accountant heeft het goedgekeurd".
Het mag en er is dus niets mis mee.
Maar niet alles dat mag is wenselijk.
Het moet ook nog wel inzichtelijk zijn. En bij de wijze waarop de algemene reserve nu vorm is gegeven is het onduidelijk welk deel nu vrij aanwendbaar is. Je zou kunnen zeggen in meer hedendaags taalgebruik echt transparant is het niet.

Nu zal de gedeputeerde vervolgens zeggen dat het hem wel allemaal duidelijk is.
Maar in onze ogen zit er toch een hoop zand en het lijkt erop dat wij niet de enigen zijn.
Het lijkt erop dat de verantwoording naar onze burgers er ook niet duidelijker op wordt.
En daar leggen wij primair verantwoording aan af.
Ten minste, dat vinden wij van de Partij Voor de Vrijheid.

De algemene reserve wordt beschouwd als de primaire buffer voor het opvangen van risico's en tegenvallers.
Maar als dat geld nu al eigenlijk al gevoteerd is komt er van die bufferfunctie van de algemene reserve niet veel meer terecht.

Het lijkt een beetje op een sprookje van Andersen: De kleren van de Keizer. Iedereen zei dat ze zeer bijzonder waren. Maar dat waren ze bij nader in zien niet.

Voorzitter, in de financiële verantwoording is er ook nog zoiets als de bestendige gedragslijn.

Een bestendig gedragslijn wordt gevolgd.
Van de bestendige gedragslijn kan/mag worden afgeweken als daarvoor een draagkrachtige en deugdelijke motivering is.
In de passage uit voormelde nota's kan ik geen draagkrachtige motivering lezen.

Reden dat wij het college verzoeken tot terugkeer naar de bestendige gedragslijn, de lijn die voor november 2012 werd gevolgd ten aanzien van de algemene reserve.

Ik dank u voorzitter.

TWEEDE TERMIJN

Voorzitter,

Ik heb geconstateerd dat de gedeputeerde Van Beveren, behalve op onze motie, nauwelijks heeft gereageerd op mijn inbreng in 1e termijn. Ik vind dat opmerkelijk en bemoedigend en wij zien nu al uit naar de behandeling van de najaarsnota.

STEMVERKLARING

Voorzitter, nu de gedeputeerde Van Beveren ook in tweede termijn niet op onze inbreng heeft gereageerd, heeft de PVV geen andere mogelijkheid dan tegen het voorstel tot vaststelling van de voorjaarsnota 2013 te stemmen.